Άλμα στη Νέα Εποχή. Άλμα κατά της Διαπλοκής και της Διαφθοράς. Άλμα στη Διαφάνεια, στην Αξιοπρέπεια και στην Ευημερία.
Οι πιο πολλοί από εμάς που παραλάβαμε τη σκυτάλη από αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να γεννηθεί αυτό το κράτος, δεν παραπονεθήκαμε ποτέ. Αντίθετα μάλιστα θεωρούμε τους εαυτούς μας «προνομιούχους» που ζήσαμε δύσκολα και γεμάτα στερήσεις χρόνια, γιατί εναποθέσαμε τους κόπους και τις ελπίδες μας σε μια καλύτερη ζωή.
Πολλές φορές σκέφτομαι τι ήταν το καλύτερο που κάναμε στη ζωή μας. Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Γιατί, πολλές φορές κάναμε και λάθη, μερικά μάλιστα που συνοδεύτηκαν με εκατόμβες θυμάτων και που στιγμάτισαν την ιστορία και ακρωτηρίασαν την πατρίδα και τη ζωή, τη δική μας και των μελλοντικών γενιών.
Ζήσαμε όμως, εξ’ ανάγκης αλλά και ενσυνείδητα, μια ζωή γεμάτη. Μια ζωή, όπως επιβαλλόταν, σε έκταση και σε ένταση, μια ζωή που είχε απ’ όλα. Ήταν ένας πίνακας από τον οποίο δεν έλειψε σχεδόν κανένα χρώμα, αλλά δυστυχώς που στο τέλος μας τον μαύρισαν οι άχαροι και ανίκανοι ζωγράφοι μας. Κάποτε απευθυνόμενος στα κόμματα και τους βουλευτές τους (όχι μας), αν ήταν ευσυνείδητοι, θα έσκιζαν αυτό τον καμβά που δημιούργησαν.
Μπορεί να μην τα καταφέραμε πάντα, για λόγους και ευθύνες όλων μας, αλλά διαβαθμισμένες από το «λίγο» των απλών πολιτών ως το «ασυγχώρητο» των πολιτικών ηγετών που εκλέγαμε και των κομμάτων τους. Έστω και έτσι, αυτό που μας στιγμάτισε περισσότερο ήταν ο χρόνος, και το ταξίδι του και σε συνάρτηση μ’ αυτόν, το ταξίδι της ζωής της δικής μας και των παιδιών μας και το πώς αυτό μπορεί να γίνει καλύτερο. Νομίζω ότι ακριβώς, αυτό που κάναμε καλύτερα στη ζωή μας, ήταν η προσπάθεια να διαχειριστούμε πιο αποδοτικά το χρόνο. Σ’ αυτό δεν χωρά τελειότητα, όσο τελειομανής και να είναι κανείς. Αυτό που χρειάζεται όμως ο λαός για να μπορέσει να αξιοποιήσει σωστά και αποδοτικά το χρόνο, είναι οι σωστές συνθήκες και οι γόνιμες προϋποθέσεις, πράγμα που του υφάρπασαν τα συμφέροντα και οι μεθοδεύσεις ακριβώς εκείνων που κάθε φορά εμπιστεύτηκε.
Οι γενιές που μεγάλωσαν μετά την ανακήρυξη του νέου κράτους, που έζησαν τα δύσκολα και πολυτάραχα χρόνια, που τους κληροδότησαν οι πολιτικές ηγεσίες και τα κόμματα που εμπιστεύτηκαν, ωρίμασαν μέσα από τον μόχθο και τις θυσίες, αναζητώντας κάθε μέρα τη βελτίωση, την πρόοδο και προσβλέποντας σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Δυστυχώς όμως εξαπατήθηκαν από το σκληρό και δημαγωγικό πολιτικοοικονομικό κατεστημένο που τα κόμματα δημιούργησαν για τη δική τους επιβίωση και παντοκρατορία. Αυτό τους έφερε τη δυστυχία και την μιζέρια της κλεψιάς, της εξαπάτησης, του περίφημου κουρέματος και της οικονομικής καταστροφής. Να μην μιλήσουμε για την προδοσία και την κατοχή που τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν. Οι συνέπειες απερίγραπτες αφού τους εξαπέστειλαν στην εξορία και στην αναζήτηση νέας ζωής από την αρχή.
Πολλές οι ανατροπές, οι αδικίες, οι συμφορές και τα δεινά που μας έφεραν η ημιμάθεια, η μετριότητα αλλά και η τοποθέτηση από κάποιους του προσωπικού και του κομματικού συμφέροντος πάνω ακόμα και από την ίδια την πατρίδα. Έφαγαν τους κόπους του λαού, κατασπατάλησαν ή καλύτερα κατακλέψαν με κόλπα και τεχνάσματα τους φόρους που του επέβαλλαν αφήνοντας τον χωρίς ενεργειακή εξασφάλιση, χωρίς δημόσιες συγκοινωνίες, χωρίς ικανοποιητικές συνθήκες υγείας και εκπαίδευσης ακόμα και με ορατό τον κίνδυνο έλλειψης νερού και γεωργικών προϊόντων. Το δε άκρον άωτον, μας μετέτρεψαν σε ένα κράτος που, εξυπηρετώντας συμφέροντα, μας μοσχοπουλά ακόμα και τον αέρα και τον ήλιο μας.
Όλα τα περιμέναμε από αυτούς και τα άδικα και εγκληματικά κατεστημένα τους. Ποτέ όμως δεν φανταστήκαμε ότι θα αποδεικνύονταν όλοι τους τόσο ανάξιοι και αχρείοι να προβούν, μέσα από τα κομματικά και «μασονικά» τους κατεστημένα, σε μια τέτοιου μεγέθους ανελέητη προδοσία και καταστροφή του ταλαντούχου, δουλευτή και προοδευτικού λαού μας. Με την τέτοια συμπεριφορά τους ανάγκασαν τους νέους μας να επιλέγουν να μην επιστρέψουν από τις σπουδές τους και να λένε «πατρίδα είναι όπου περνάς καλά». Όλα τα συμφωνούν μεταξύ τους και τα μοιράζονται οι ευνοούμενοί τους, Δεν μιλούν και «μουλλώνουν» όταν αποκαλυφθούν πως όλοι τρώνε και μοιράζονται ξεδιάντροπα τους κόπους του λαού.
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι αυτοί, οι λεγόμενοι ηγέτες μας (της κομματικής τους μιζέριας ηγέτες, ΝΑΙ και χαλάλι τους), θα μας έστρεφαν τόσα χρόνια πίσω, και σε περιόδους τόσο άσχημες που, με την σοφία αυτών που διδαχθήκαμε μια ζωή, μόνο να δουλεύουμε, να αισιοδοξούμε και να ελπίζουμε για το καλύτερο, τα είχαμε τοποθετήσει στα χρονοντούλαπα της λησμονιάς.
Αδυσώπητα τα ερωτήματα και η θολούρα του μυαλού τόσο βαριά! Δεν υποφέρεται πιά και ένα μόνο αναζητά. Διαφάνεια επί τέλους, αποκάλυψη όλων των ενόχων και συνενόχων στη διαφθορά. Παραπομπή τους στη δικαιοσύνη και σε απύθμενη παραδειγματική τιμωρία. Διάλυση των διεφθαρμένων κομματικών κατεστημένων και επανίδρυση τους με διαφάνεια, για χάρη της αληθινής και όχι της βολεμένης Δημοκρατίας. Ανατροπή των σάπιων και διεφθαρμένων διαδικασιών εκτέλεσης έργων και πληρωμών. Εξυγίανση των πάντων μέσα από διάφανες και υγιείς διαδικασίες και με λογοδοσία στο λαό.
Για όλους εμάς και τους νέους μας, που περιμέναμε τόσα χρόνια και μας κορόιδευαν κάθε φορά, όχι μόνο υπομονή πια και κουράγιο, αλλά και δράση, πείσμα και πολλή σκληρή δουλειά. Ευτυχώς μάθαμε να είμαστε αγωνιστές. Τώρα αλλάζουμε «εποχή», μπαίνουμε στην Άνοιξη, τη δική μας την ηλιόλουστη και πλημμυρισμένη από μεθυστικά αρώματα Άνοιξη. Επιτέλους ανατέλλει ο ήλιος που περιμέναμε. Ας την μετατρέψουμε στην Άνοιξη μιας νέας ζωής. Ας κάνουμε όλοι το άλμα με το Άλμα. Ας το κάνουμε δικό μας και ας συνεργαστούμε για να ανθίσει και να καρποφορήσει τα φρούτα τα καλά!
Φίλες και φίλοι μου, αντλώντας όση δύναμη και θετική ενέργεια έχουμε στη ψυχή μας, όμορφα και απλά ας αναδιπλωθούμε, ας κτυπήσουμε τη γροθιά μας δυνατά στο τραπέζι και το πόδι μας στη γη και ας τραβήξουμε μπροστά για να ξανακτίσουμε τη ζωή μας. Τη δική μας και κυρίως των παιδιών και των εγγονιών μας. Δεν είναι τυχαία που οι γεωργοί μας καψαλίζουν τους αγρούς. Το κάνουν γιατί ξέρουν ότι μετά από το καψάλισμα φυτρώνουν λιγότερα ζιζάνια και η παραγωγή είναι πλουσιότερη και υγιής.
Του Δρα Λούκα Αριστοδήμου